Ιστορία του κτιρίου
Χτίστηκε κάπου ανάμεσα στα τέλη του 1890 και τις αρχές του 1900, σίγουρα πάντως πριν την μεγάλη φωτιά του 1917 που ισοπέδωσε την πόλη. Είναι από τα λίγα κτίρια που διασώθηκαν από την φωτιά και αποτελεί σημαντικό σταθμό στην ιστορία της πόλης. Χτίστηκε ως χάνι και ήταν ιδιοκτησία του πλούσιου Εβραίου Σαμουήλ Μπενσουσάν, που είχε αγοράσει μεγάλα κομμάτια γης στην περιοχή. Το 1929 αγοράζεται από τον έμπορο Ζωτιάδη, στου οποίου τους κληρονόμους ανήκει μέχρι και σήμερα. Στο πέρασμα του χρόνου άλλαξε πολλές χρήσεις και γίνεται καφενείο, αποθηκευτικός χώρος, κτίριο γραφείων. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται κυρίως ως πολιτιστικός χώρος και φιλοξενεί εκθέσεις και θεατρικές παραστάσεις. Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 1983.
Αρχιτεκτονικά στοιχεία
Κτίριο με εκλεκτικιστικά στοιχεία που περιλαμβάνει ισόγειο και έναν όροφο. Στο ισόγειο στεγάζονται καταστήματα. Ο όροφος οργανώνεται γύρω από οκταγωνικό χώρο που στεγάζεται από γυάλινη οροφή. Το αίθριο επιτρέπει στο φως και τον αέρα να διαχεέται στον χώρο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διάταξη των ψευδοπαραστάδων σε κατακόρυφους άξονες, τα κορινθιακά επίκρανα των ψευδοπαραστάδων του ορόφου, οι ψευδοεξώστες που έχουν περίτεχνες σιδεριές. Πολύ χαρακτηριστικές είναι οι σιδερένιες πόρτες των δωματίων καθώς και το γεγονός οτι τα δωμάτια επικοινωνούν και μεταξύ τους με ενδιάμεσες πόρτες.
Πηγή: ΥΠΠΟ | ΥΠΕΧΩΔΕ Δ-734 α/ 28.11.1983
thessarchitecture 