Ιστορία του κτιρίου
Χτίστηκε το 1890, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ξενοφώντα Παιονίδη, για να στεγάσει την οικογένεια του Περικλή Χατζηλαζάρου, εύπορου Έλληνα τραπεζίτη με βρετανική (ή αμερικάνικη) υπηκοότητα. Παντρεμένος με Αμερικανίδα, διετέλεσε υποπρόξενος των ΗΠΑ στην Ελλάδα από το 1870 έως και το 1908. Την σκυτάλη πήρε ο γιος του Κλέων αναλαμβάνοντας θέση πρόξενου. Το 1917, με την εγκατάσταση της κυβέρνησης Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη ο Κλέωνας και η οικογένεια του αναχωρούν για την Γαλλία και μετέπειτα την Ιταλία, λόγω των φιλοβασιλικών τους αισθημάτων. Το 1918 επιστρέφουν και ξαναφεύγουν οριστικά πλεον το 1921 για την Αθήνα. Το σπίτι αγοράζει η οικογένεια Σιάγα, στην κατοχή της οποίας παραμένει μέχρι και σήμερα. Ο Κλέωνας Χατζηλαζάρου και η σύζυγος του, πεθαίνουν το 1934 στην Αθήνα, χρεωκοπημένοι, ξεπεσμένοι και πιθανώς εξαρτημένοι από την μορφίνη (πηγή:lifo.gr). Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 1983.
Αρχιτεκτονική του κτιρίου
Το κτίριο ακολουθεί τον ρυθμό του Νεοκλασικισμού. Είναι διώροφο με σοφίτα και ημιυπόγειο. Έχει 2 εισόδους (επί της Συνδίκα και επί της Β.Όλγας) που τονίζονται με προστώα στηριζόμενα σε κολώνες κορινθιακού ρυθμού. Οι εξώστες πάνω από τις εισόδους είναι διακοσμημένοι με πήλινα κολωνάκια (μπαλούστρα) βαμμένα λευκά για να μοιάζουν μαρμάρινα (χαρακτηριστικό στοιχείο της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα). Η κουπαστή η οποία επικάθονταν στην μπαλούστρα συνήθως ήταν φτιαγμένη από μεταλλικές λάμες επάνω στις οποίες τοποθετούσαν σειρές από τούβλα. Λόγω της φθοράς, μπορούμε να διακρίνουμε χρωματισμούς πλίνθων στην κουπαστή. Σε παλιές φωτογραφίες παρατηρούμε οτι ο εξώστης της όψης επι της Β. Όλγας δεν έφερε σκέπαστρο και κολώνες (οι οποίες εξάλλου είναι διαφορετικές από αυτές του ισογείου) οπότε θεωρούμε την κατασκευή μεταγενέστερη. Εκτός των μεγάλων εξωστών πάνω από τις 2 εισόδους παρατηρούμε και μπαλκόνια σε κάθε άνοιγμα του 2ου ορόφου, με μεταλλικά, σκαλιστά κάγκελα και φουρούσια. Οι πορτοσιές των ανοιγμάτων έχουν σαφή αναφορά σε πύλες αρχαιοελληνικών ναών. Το οίκημα είναι απόλυτα συμμετρικό στις όψεις τόσο στον οριζόντιο όσο και στον κάθετο άξονα.
Στο εσωτερικό συναντάμε ξύλινα γεωμετρικά ταβάνια, τζάκια, ξυλόγλυπτα θυρόφυλλα με περίτεχνα πόμολα. Παλαιότερα ο κήπος του οικήματος ήταν μεγαλύτερος, μειώθηκε ωστόσο με την διάνοιξη του δρόμου και την προσθήκη του βοηθητικού οικήματος στην βόρεια πλευρά.
Πηγή: ΥΠΕΧΩΔΕ Δ-734 α/ 28.11.1983
Φωτογραφίες εσωτερικού: Costas Brezas, ανάρτηση στο FB Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης
thessarchitecture 