Ιστορία του κτιρίου
Το σχολείο που στεγάζεται στο κτίριο ιδρύθηκε το 1885 και λειτούργησε σαν πλήρες εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων της Χριστιανικής Κοινότητος της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης μέχρι το 1907. Υπήρξε το πρώτο ελληνικό δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης. Το 1906, ο ευεργέτης από την Σιάτιστα, Δημήτριος Ιωαννίδης πεθαίνει αλλά αφού προλάβει να κάνει δωρεά για την ανέγερση του κτιρίου και το σχολείο μετονομάζεται σε «Ελληνική Αστική Σχολή Δημητρίου Ιωαννίδου Στατίστεως». Από το 1914 μέχρι το 1930 λειτούργησε πάλι σαν δημοτικό σχολείο με την ονομασία «Πλήρες Εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο Αρρένων Θεσσαλονίκης». Από το 1930 και έπειτα μετονομάστηκε σε «Ιωαννίδειος Σχολή» μέχρι το 1954 όταν με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας μετονομάσθηκε «40ο εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης».Έκτοτε παραμένει στη συνείδηση των Θεσσαλονικέων σαν «Ιωαννίδειος Σχολή» ή «Ιωαννίδειο» διότι με την πρωτότυπη εκπαιδευτική του συγκρότηση και την πλούσια πνευματική του προσφορά έχει γράψει ανεπανάληπτη πνευματική ιστορία και εξακολουθεί να εκπληρώνει το σκοπό και τον προορισμό για τον οποίο χτίστηκε. (Πηγή: Ρήγος Αριστείδης). Βρίσκεται στην συμβολή Μανουσογιαννάκη και Φιλικής Εταιρείας.
Αρχιτεκτονικά στοιχεία
Διώροφο, νεοκλασικό κτίσμα που ακολουθεί μορφολογικά τα κτίρια αστικών σχολών της εποχής. Αποτελείται από ημιυπόγειο, υπερυψωμένο υπόγειο, όροφο και στέγη. Οι όψεις παρουσιάζουν πλήρη συμμετρία στα ανοίγματα. Η κύρια όψη χωρίζεται σε τρεις κάθετες ζώνες, με τον κεντρικό της άξονα να τονίζεται με την παρουσία της εισόδου αλλά και την απόληξη σε τριγωνικό αέτωμα, νεοκλασικού τύπου. Όλα τα ανοίγματα πλαισιώνονται από ψευδοπαραστάδες που καταλήγουν σε επίκρανα. Στο τριγωνικό αέτωμα παρατηρούμε επίσης ακροκέραμα, χαρακτηριστικό στοιχείο
νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Το κτίριο είναι ορθογωνικό με μήκος πλευρών 18.30 μέτρα παράλληλα στην πρόσοψη (ανατολική όψη) και 15.30 μέτρα κάθετα σε αυτήν. Έτσι το εμβαδόν της κάτοψης διαμορφώνεται στα 272 τ.μ. Στο ισόγειο διαμορφώνεται εσοχή βάθους περίπου 1.85 μέτρων και πλάτους περίπου 5 μέτρων στην οποία βρίσκεται η κύρια είσοδος, η εσοχή υπάρχει και στο υπόγειο με σκοπό την στήριξη και την θεμελίωση του τοίχου του ισογείου, αντίθετα στον όροφο η εσοχή καταργείται με αποτέλεσμα την ενσωμάτωση του χώρου μέσα στον όγκο του κτιρίου. To συνολικό ύψος του κτιρίου συμπεριλαμβανομένης της στέγης ανέρχεται περίπου σε 15.30 μέτρα. Συγκεκριμένα το ύψος του ημιυπόγειου είναι περίπου 2.80 μέτρα, του υπερυψωμένου ισογείου όπως και του ορόφου 4.55 μέτρα, ενώ το μέγιστο ύψος της στέγης φτάνει τα 3.40 μέτρα. Το ημιυπόγειο βρίσκεται μεσοσταθμικά περίπου 1 μέτρο εντός του εδάφους, ωστόσο παρατηρούνται διαφοροποιήσεις στις όψεις, ενδεικτικά όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες η Βόρεια όψη καλύπτεται από το έδαφος περισσότερο από ότι η Νότια. Οι τοίχοι του κτιρίου αποτελούνται από αργολιθοδομή στο υπόγειο η οποία λειτουργεί και ως θεμελίωση, καθώς όπως προαναφέρθηκε ένα τμήμα της βρίσκεται εντός του εδάφους και από συμπαγή οπτοπλινθοδομή στο ισόγειο και στον όροφο.
Πηγή:http://40dim-thess.thess.sch.gr/ | ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΤΙΡΙΑΚΩΝ ΔΟΜΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ, Παναγιώτης Γαβριήλ, Διπλωματική Εργασία, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών
Πολυτεχνική Σχολή Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 11/2019
thessarchitecture 